Na een week van hevige regenval lijkt het nu weer wat rustiger, en dat mag ook wel! Juni en juli vormen de droge tijd, dus onderhand moet het van dagelijks regen toch echt overgaan naar eens per week. Vandaag nog geen regen gehad, dus nu is het nog lekker genoeg om buiten te zitten. Lekker op de veranda. Op een van m’n nieuwe stoelen met een muziekje, een bacardi cola (dankjewel Dicky) en een sigaarjte (dankjewel mams). Luisteren naar de krekels en tot enkele minuten geleden nog kijken naar de vleermuizen (inmiddels is het daar te donker voor). Kortom, ça va bien au Rwanda!
Shit nu is m’n sigaar uit… Momentje….
Gisteren hebben de fysicastudenten examen gedaan. Zo op het eerste gezicht ziet het er goed uit. De besten waren na twee uur weg, en er waren er ook een paar die tot het eind bleven. Hopelijk halen ze niet allemaal een 9, anders was het mooi te makkelijk… Ach, ik kan altijd nog strafpunten voor slecht Engels geven :-). Onlangs kreeg ik ook te horen dat de wiskundestudenten (Master studenten, dus een paar jaar ouder dan de 3ejaars fysica) ook een examen moeten doen voor de computercursus (beetje Pyrhon en wat LaTeX) die ik ze geef. Ik dacht dat dat een beetje een ‘tussendoorcursusje’ was, maar blijkbaar niet. Ik vind het prima, wordt er ook netjes voor betaald (als alles administratief gezien goed gaat, natuurlijk).
Verder momenteel weinig nieuws. De Zwitserse huisgenoot is vandaag even teruggeweest. Hij heeft een reisje achter de rug door Burundi (met ons meegereden) naar Tanzania, Zanzibar achter de rug en vliegt vrijdag naar Zürich terug. Jammer voor mij, maar leuk voor hem! Kortom, het is wat stil in huis. Wellicht eens zien of het contact met de Koreaan wat aan te halen valt. Want het aantal muzungu’s in mijn omgeving loopt wat terug. Vorige week een bevriende Amerikaan uitgezwaaid die tijdelijk huiswaarts keert i.v.m. aanhoudende malaria (ja, het blijven de tropen hier). En de Peace Coprs meiden zitten alweer een maand op hun posts, en dat is niet in de buurt. Afgelopen weekend waren er een aantal in Butare i.v.m. de verjaardag van een van hen. Was weer ouderwets gezellig. Ben blij dat ik hun baan niet heb :-). Als ik door was gegaan met VSO was dat wel zo geweest. Lucky me!
Zo, de baco is op, de sigaar bijna, dus tijd om weer eens op te hangen.
Tot snel!
Lieve Len,
Geniet nog maar jongen want Nederland is na twee dagen ook weer gewoon en ik zou best nog graag naast je op de veranda zitten (met een baco maar zonder sigaar); zelfs Anastase mis ik een beetje en dat wil toch wel wat zeggen!
Liefs,
mama
Hoi Lennie!
Wij vonden het hartstikke leuk om bij je in Rwanda te zijn! Geniet er inderdaad nog maar even van want hier in Nederland is het saai hoor! Alles klopt hier gewoon, moet netjes zijn, geen huizen vol met letters of afgebrokkelde stenen, geen wegen vol met gaten, geen kleren met alle kleuren van de regenboog en nergens torent een berg met alle kleuren groen die je kunt bedenken boven het landschap uit…
Geen was- of schoonmaakjager te bekennen, een tosti is een tosti, en de lege flessen gaan gewoon in de vuilnisbak, niemand wil ze hebben… 😉 Ook zwaait er hier niemand naar me als ik in m’n auto rij, bovendien moet ik zelf rijden. Stap ik uit, dan blijf ik alleen, het halve dorp loopt niet uit… Niemand wil m’n geld hebben en ik heet ineens weer “Marjan” ipv “Mzungu”. Er loopt hier niemand met bananen of een bos uien op z’n hoofd, hooguit met boter…:-p
Zoals ik al zei, geniet er nog maar even van…!!
Doe de groeten aan Israel en Anastase!
Groetjes Dicky en Marjan.
Hoi Marjan en Dicky,
Leuk berichtje. Goed geschreven ook. Zat het hier met een dikke glimlach op m’n werk te lezen. Ik weet het, de tijd gaat snel. Jullie zijn alweer een week terug in NL.
Groetjes!