Dinsdag de 17e zou ik met een van de teaching assistants bij de lab-techneut langs te gaan om te zien of het mogelijk is om experimenten te doen. Door de drukte was ik die afspraak vergeten, maar toen ik woensdag in het lab kwam tonden daar allerlei apparaten klaar. Van sommige kon ik meteen zeggen waar ze voor waren, maar sommige waren
mij ook onbekend. De techneut bleek echter niet precies te weten wat waarvoor was en daarom hadden ze al zo’n tien jaar stilgestaan. Heel erg jammer, want de natuurkundestudenten krijgen hier alleen in het eerste jaar wat practica.
De apparatuur die de man had klaargezet was van eind van de jaren ’70, maar veel lijkt er nog te werken. Een van de experimenten die ik tot nu toe herkende waren een spectrometer om naar gasontladingen te kijken. Zo heb ik voor het eerst de Balmer-lijnen van waterstof gezien. Erg leuk, want elk atoomfysicaboek noemt dit experiment uit het begin van de vorige eeuw in z’n eerste hoofdstuk. Ook de andere apparaten passen in dat beeld. Bijvoorbeeld het Millikan oliedruppelexperiment voor het bepalen van de lading/massa verhouding van een electron. Ben benieuwd
of ik dat ook aan de praat krijg.
Hoe dan ook, de studenten waren bijzonder enthousiast. Even op de rem getrapt, want ik heb al werk genoeg op dit moment :-).
Tsja, taalkundig volg ik je wel, maar inhoudelijk….
Laat ik het maar bij pyometra’s, phaechromocytomen, hyperaldosteronisme houden…
Knutselen met apparatuur, hoort dat ook bij je vakgebied. of is dat hobby?
klus-ze,
ppp