Le weekend

Vrijdagavond kreeg ik een SMS van Corrie (de Canadese die Executive Assitant to the Rector als functie heeft en alle praktische zaken voor mij regelt) of ik in het weekend tijd en zin had om een hapje te gaan eten, biertje erbij. En dat er zaterdag een nieuwe stagair langs zou komen die wellicht in ons huis komt te wonen. Dus afspraak gemaakt voor zaterdag, eind van de middag.

Rond 17:30 waren ze er. Eerste opvallende: dat ik zelf de poort kwam open doen (na een telefoontje van Corrie), waar de gatekeeper was? Ik had geen idde. Toen ik Claudio, de Zwitserse stagair de kamer liet zien en vertelde dat er geen badkamer was, was dat voor hem geen probleem, maar Corrie vond het toch raar. Toen ik even later vertelde dat de boy in huis sliep was het meteen opgehelder. Dat was “highly inappropriate”. Dus de boy gaat eruit, naar de kleine kamertje dat alleen buiten toegang heeft, vermoed ik. Verder vond ze het maar raar dat de koelkast en de magnetron in de woonkamer stonden. Tsja, ik wist niet beter en die koelkast in de zithoek is wel praktisch! Ze vroeg meteen maar door: Wat is er nog meer mis? Even uitgelegd dat we wat electriciteitsproblemen hebben (een groep klapt er regelmatig uit, nog geen oorzaak gevonden) en ik had ‘s middags nog even een TL armatuurtje vervangen omdat die van mijn kamer twee avonden terug ineens kapot klapte met een heerlijk electriciteitsdraad geurtje. Ze vond het allemaal hoogst vervelend voor mij. Voor dat soort dingen moest ik echt contact opnemen met Englebert, de directeur huisvesting. Nou had ik de boy dat al laten doen i.v.m. de TL-balk. Maar toen had de beste man gezegd dat we de TL zelf maar even om moesten ruilen voor die uit de niet gebruikte kamer. Dat had ik natuurlijk zelf al bedacht en geprobeerd, maar als de trafo stuk is, helpt dat geen zier natuurlijk. En dan nog, af en toe een beetje met elektriek klussen vind ik gewoon leuk :-). Maar goed, die zekering moeten ze zeker na laten kijken, want ik vermoed dat er ergens iets met regenwater misgaat ofzo. Of met warmte, want meestal houdt ‘ie het een half uurtje uit om er dan steeds uit te klappen. En als het regent lijkt het erger. Natuurlijk had ik meteen de kamer van de boy geïnspecteerd om te zien of ‘ie niet ergens een wasdroger of frituurpan verborgen hield, maar dat was niet het geval.
Anyway, het moet wel gemaakt, want het huis heeft twee boilers, elke zijkant een, en nu is dus die van de keuken en Claudio’s badkamer ohne elektrizität. Koud douchen (en afwassen) is voor de boy geen punt, maar ik vermoed dat onze Zwitser daar anders over denkt.

Na dit even doorgesproken te hebben zijn de twee C’s en ik lopend (tot mijn grote verbazing) vertrokken om wat te gaan eten. Blijkt dat verderop in de wijk het illustere buurtresataurant “Chez Gicongoro” ligt. Erg gezellig en een goede, meestens Chinese, kaart. Dat zegt natuurlijk niet alles, want aangezien er geen kip was vielen er natuurlijk heel wat nummertjes af :-). Ik had in de Bradt guide gelezen dat er in Butare centrum ook een goede Chinees zat, dus vroeg ik aan Corrie hoe deze twee zich onderling verhielden qua kwaliteit. blijkt dat Chez Gicongoro de kok van dat andere restaurant te hebben weggekaapt. Prima! Hoef ik niet helemaal de stad in om lekker te eten. Want de nasi, bami en rundvlees hotplate (!) waren uitstekend. Tussen het eten en de halve liters Mützig door veel gekletst. Corrie houdt ook wel van een stevige discussie :-).
Rond half elf werd het erg koud en waren we toch wel een beetje aan het eind van ons Latijn, dus maar op huus an. Daar aangekomen viel ik met m’n neus in m’n eerste Afrikanisme.

Definitie: Afrikanisme: z.nw., Typisch Afrikaans verschijnsel, beschreven door (oud-) kolonialisten, waarbij een Afrikaan denkt dat hij je begrepen heeft en zelf na gaat denken. (Door Klaas D altijd ontraden, laat ze nooit zelf denken, gaat toch niet goed :-)) Voorbeeld: Iemand bestelt een tafel bij een timmerman en levert er een tekening in perspectief bij, met de maten. Wat krijg je terug: een tafel met drie poten, want die vierde stond niet getekend…

Ik kwam dus thuis en zie de boy met het zaklampje op z’n telefoon door het huis stampen, spaarlamp in de ene, fittingschroevendraaier en nijptang in de andere hand. Hoewel ik lichtelijk beneveld was vroeg ik ‘m toch maar even naar het plan. Hij vond dat de lamp in z’n badkamer meer licht gaf dan die in de slaapkamer en wilde ze dus omwisselen. Prima, maar waarom dan de schroevendraaier en de tang? Om de fitting te verwisselen. Hmm… Even kijken en toen wist ik dat beide dezelfde fitting hadden. Dus omwisselen hoeft niet. En die tang? Om de draden door te knippen! Pardon? Ik heb ‘m dus maar even laten zien dat je een fitting open kunt draaien en dan twee schroefjes los en hops, fitting en draden van elkaar gescheiden. Een wonder! Toen ik nogmaals naar de lampen keek, bleek dat ze hetzelfde wattage hadden. Omwisselen had dus totaal geen zin, er komt evenveel licht af. Omdat ‘ie dat niet wilde geloven heb ik beide lampies in de badkamerfitting gestopt en toen was ‘ie toch overtuigd. Tsja, de badkamer is natuurlijk kleiner, heeft een spiegel en is licht betegeld, dus dan lijkt het zeker lichter, dat wel…
Eind goed, al goed (hij had wel de schakelaar uitgedaan voor ‘ie de tang in de draden wilde zetten trouwens), maar ik heb ‘m toch maar verteld dat één TL-balk maken (of er naast staan als dat gebeurd) nog geen electricien maakt.

Daarna lekker geslapen! Wel zondaochtend de boy weer onder z’n voeten gegeven, want hij ging weer om 8:00 de vloer taan schrobben (tot daar aantoe) onder (zijn) genot van de Rwandese evangelische radio (foute boel!). Drie woorden Engels (en m’n slaperige kop waarschijnlijk) was gelukkig voldoende om nog een paar uur slaap aan toe te voegen.

So far no news on the bicycle…

Het weer in Butare: Ik schat een graad of twintig, drieëntwintig, half bewolkt en elke dag een stevige bui. Kortom, prima weer zolang je binnen bent tijdens die bui. ‘s Avonds wel behoorlijk fris. Trui zeker nodig.

Related Images: