Eerste weekend: feestje

Vrijdag om 14:00 met de bus naar Kigali vertrokken. Als je de “lijnbus” neemt i.p.v. de minibusjes is dat net zo snel als met de auto en ruim een factor 20 goedkoper (1.800RWF, ongeveer €2,50 i.p.v. 45.000RWF). De bussen van Volcano stoppen netjes in het centrum van zowel Butare als Kigali. Bij aankomst even de Simba supermarkt ingelopen want het begon net te regenen. Meteen wat “luxeproducten” ingeslagen zoals pesto. Dat hebben ze in Butare niet. Daarna hotel Iris gebeld, maar die zaten vol. Het Okapi hotel had nog wel plek en beviel uitstekend! Het Chinese eten dat ze daar serveren is bijzonder goed. Jammergenoeg moest ik het snel verorberen omdat het inmiddels al bijna 18:30 was. Om die tijd begon de nieuwjaarsreceptie op de ambassade en ik had Fabrice, mijn taxichauffeur van de reis naar Butare na aankomst op het vliegveld, gebeld en gevraagd om me op die tijd op te halen. Hij kwam natuurlijk pas om 18:50, maar goed…

Het feestje op de ambassade was erg gezellig. Er zijn nog best veel Nederlanders hier! Lekkere Hollandse hapjes gehad zoals bitterballen (hoewel niet de echte, want lokaal gemaakt) en slagroomsoesjes. Heerlijk! Hoewel het feestje officieel tot 20:30 zou duren, was het toch pas 23:00 voor ik terugging naar het hotel. Een aantal mensen ontmoet en zo ook een adresje gevonden om de volgende keer dat ik in Kigali ben te komen slapen/biertje te drinken.

Zaterdag beetje uitgeslapen (lastig als het dieselaggregaat van het hotel ineens aanspringt), CNN gekeken (!) en toen boodschappen gedaan in Kigali. Nog meer dingen gekocht die ik in Butare niet kan krijgen, zoals ketjap, sambal, bepaalde kruiden, etc. Jammergenoeg vond ik nergens vlees in blik. Dat leek me namelijk wel handig, want wat ik tot nu toe mis is goede vleeswaren voor op brood. Bij de Nakumatt (supermarkt) was wel keus genoeg aan vers spul, maar ja, na zo’n drie uur reizen lijkt me dat ook niet meer aan te raden. Volgende keer misschien eens een salami uit de diepvries proberen… In de Nakumatt ook meteen de eerste echte tropische bui meegemaakt, inclusief uitvallende elektriek. De kassa’s werkten nog wel, trouwens. Slimme jongens :-).

Op de terugweg zat ik naast een non uit Chili. Bijzonder goed voor m’n Frans, want ze sprak geen Engels. Tweeëneenhalf uur achter elkaar Frans praten is wel even wennen. De rit is dan wel zo voorbij. Lean, ik heb een adres voor je in Chili en mogelijk ook in Peru :-).

Zondag poging tot uitslapen gedaan, maar ook dit keer ruw verstoord. De boy vond het nodig om om 8:30 z’n reli-radio aan te zetten. Dat dat geen goed idee was heb ik ‘m ook maar meteen duidelijk gemaakt. Nog wat geprobeerd te tukken, maar dat ging ook niet meer. Dus toen maar lekker ontbeten met de luxe sesambolletjes uit Kigali (Lean, een van je zakjes hagelslag is op! Geef er maar weer een paar mee aan papa en mama als ze komen) en een kopje thee op de veranda in het zonnetje. BBC World Service op de achtergrond. Prima!

‘s Middags dacht ik lekker te gaan internetten op kantoor, maar dat viel tegen. Geen internet en even later ook geen stroom. Dus ben ik maar begonnen met het voorbereiden van de sheets voor het college. Dat moest tenslotte ook gebeuren. Aangezien de studenten op woensdagochtend quantummechanica krijgen en ik ‘s middags al aan de
beurt ben, heb ik besloten om niet met de “traditionele” atoomfysica te beginnen. QM is daar in NL namelijk verplichte voorkennis voor. Ik ga nu eerst wat over laserkoeling en m’n promotieonderzoek vertellen. Dan kan ik later, als ze meer QM gehad hebben, alsnog met atoomfysica “traditionale” aan de slag.

‘s Middags met de taxi-moto teruggegaan naar huis, want om nog eens een dik half uur te lopen vond ik wat teveel van het goede. Zeker omdat het na de bui van die middag toch behoorlijk fris begon te worden en nieuwe buien dreigden.

Vooralsnog bevalt het me hier prima, maar toch fijn dat er regelmatig iemand even opbelt uit het vaderland!

Related Images: