Notes about open source software, computers, other stuff.

Month: May 2009

Wederom Weekend

En zo is er weer een week voorbij in Butare. De eerste week met m’n nieuwe Texaanse huisgenoot. De Zwister is nu alweer een kleine maand weg, dus wel prettig dat er weer iemand is om tegenaan te lullen. Deze jongen werkt voor het SPREAD landbouw project dat hier voonamelijk bekend is door de ontwikkeling van de Maraba koffie. Voor mij ook erg leuk, want dat zijn weer eens andere verhalen.

Verder deze week weinig interessants. Nog steeds genoeg werk overal. Lesgeven aan de wiskunde studenten is nu een van m’n favoriete bezigheden. Het gaat om wat computercursussen voor wetenschappelijke software, dus lekker hobbyen en ondertussen zelf e.e.a. bijleren. Verder probeer ik op de RC wat zaken af te ronden, maar dat gaat niet zo makkelijk. De directrice is momenteel in Finland, maar houdt de vinger strak aan de pols via de mail.

En dan moet er nog wel genoeg tijd overblijven voor ontspanning en genieten. Gelukkig gebeurd dat ook :-). Gisteren was helaas zeer regenachtig, maar werd uiteindelijk toch gezellig. De Texaan heeft ook in het Peace Corps gewerkt (in de Caribean) en had contact gezocht met enkele van de vrijwilligers hier. Bleek dat het een van de meiden was die ik ook ken. Degene die ook goed kan koken, dus hebben we haar en ‘r vriendje uitgenodigd om te komen eten. Eerst samen boodschappen gedaan zodat de Texaan meteen de markt kon zien. Vanwege de regen kon dat pas rond een uur of vijf als de markt al bijna dicht is. Gelukkig toch nog e.e.a. kunnen vinden en toen, met een paar flessen wijn, op huus an en aan de slag. Aardappeltjes uit de oven, boontjes en gehaktballen. We hadden eigenlijk Boeuf Stroganoff gepland, maar de lappen rundvlees waren op, dus dat ging niet door. En vooraf had ik tomaatjes gevuld met tonijnsalade gemaakt. En als toetje een plakje Belgische pure chocola (dankjewel familie!!). Zulke lekkere chocola bleek totaal onbekend bij de Amerikanen. Blij dat je ze dan toch nog wat bij kunt brengen ;-).
Uiteindelijk aten we pas om een uur of tien en uitdeindelijk werd het gezellig laat. Kortom, een geslaagde dag!

En zondag? Zondag was/is een typische zondag. Uitslapen, ontbijtje op de veranda en rond de middag (dat was het toch al) even de bult op, het centrum in, voor boodschapjes voor vanavond. Een glaasje op het terras van Ibis en vervolgens een alternatieve route naar huis gezocht. Richting het dal en de gebouwen van de watermaatschappij en het World Food Programme. Het weer,hoewel droog, was niet mooi genoeg om te gaan zwemmen, dus dan maar een wandeling. Volgende week eens kijken of we naar de overkant van het dal kunnen komen. Kijken wat er aan de andere kant van die heuvel ligt. En dan plannen we het vantevoren, zodat ik niet op m’n slippers loop en we een fles water meenemen :-).

Uiteindelijk bleef het droog en werd het weer heelijk zonnig. Dus zitten we nu lekker op de veranda. Glaasje tonic, nootjes, niks mis mee.

Voor degenen die op de hoogte zijn van het hoofdstuk “Hoe krijgen we de tuinman/gatekeeper/nachtwaker ontslagen”: Daar zit nog weinig schot in. De ontslagbrief schijnt klaar te zijn, de brief om de nieuwe aan te nemen ook, alleen moet er nog een hotemetoot een krabbel onder zetten. Ondertussen wachten wij. Zowel af als op de tuinman, want hij zou 20 minuten weggaan om wat te eten en dat was tweeeneenhalf uur geleden… Hij zal wel weer dronken zijn als ‘ie terugkomt. En vandeweek was ‘ie weer eens een middag, nacht en ochtend pispoten. Morgen maar weer eens bij personleeszaken langs. Kijken of we hier en daar niet wat pilipili moeten stoppen waar de zon niet schijnt.

Tot snel!

Related Images:

Kip

Vandaag lag er ineens kipfilet in de vriezer bij de supermarkt. Voor het eerst sinds ik hier ben!

Lekker een Aziatisch prutje à la chicken tonight gemaakt. Vooralsnog ben ik nog niet ziek, maar prijs de nacht niet voor het ochtend is ;-).

Ain’t it a life!

Related Images:

La vie au Rwanda

Na een week van hevige regenval lijkt het nu weer wat rustiger, en dat mag ook wel! Juni en juli vormen de droge tijd, dus onderhand moet het van dagelijks regen toch echt overgaan naar eens per week. Vandaag nog geen regen gehad, dus nu is het nog lekker genoeg om buiten te zitten. Lekker op de veranda. Op een van m’n nieuwe stoelen met een muziekje, een bacardi cola (dankjewel Dicky) en een sigaarjte (dankjewel mams). Luisteren naar de krekels en tot enkele minuten geleden nog kijken naar de vleermuizen (inmiddels is het daar te donker voor). Kortom, ça va bien au Rwanda!

Shit nu is m’n sigaar uit… Momentje….

Gisteren hebben de fysicastudenten examen gedaan. Zo op het eerste gezicht ziet het er goed uit. De besten waren na twee uur weg, en er waren er ook een paar die tot het eind bleven. Hopelijk halen ze niet allemaal een 9, anders was het mooi te makkelijk… Ach, ik kan altijd nog strafpunten voor slecht Engels geven :-). Onlangs kreeg ik ook te horen dat de wiskundestudenten (Master studenten, dus een paar jaar ouder dan de 3ejaars fysica) ook een examen moeten doen voor de computercursus (beetje Pyrhon en wat LaTeX) die ik ze geef. Ik dacht dat dat een beetje een ‘tussendoorcursusje’ was, maar blijkbaar niet. Ik vind het prima, wordt er ook netjes voor betaald (als alles administratief gezien goed gaat, natuurlijk).

Verder momenteel weinig nieuws. De Zwitserse huisgenoot is vandaag even teruggeweest. Hij heeft een reisje achter de rug door Burundi (met ons meegereden) naar Tanzania, Zanzibar achter de rug en vliegt vrijdag naar Zürich terug. Jammer voor mij, maar leuk voor hem! Kortom, het is wat stil in huis. Wellicht eens zien of het contact met de Koreaan wat aan te halen valt. Want het aantal muzungu’s in mijn omgeving loopt wat terug. Vorige week een bevriende Amerikaan uitgezwaaid die tijdelijk huiswaarts keert i.v.m. aanhoudende malaria (ja, het blijven de tropen hier). En de Peace Coprs meiden zitten alweer een maand op hun posts, en dat is niet in de buurt. Afgelopen weekend waren er een aantal in Butare i.v.m. de verjaardag van een van hen. Was weer ouderwets gezellig. Ben blij dat ik hun baan niet heb :-). Als ik door was gegaan met VSO was dat wel zo geweest. Lucky me!

Zo, de baco is op, de sigaar bijna, dus tijd om weer eens op te hangen.

Tot snel!

Related Images:

Intensieve weken met Muzungu’s uit het vaderland

Het is al weer bijna een maand geleden dat ik dit weblog ververst heb. Daar is maar een verklaring voor: M’n familie was op bezoek. Twee ouders, twee zusjes en de vriend van een van hen hebben hier de afgelopen weken het land onveilig gemaakt. Erg gezellig mag ik wel zeggen!

We zijn begonnen met een tripje van enkele dagen naar Gisenyi in het noordwesten, aan het Kivumeer. Daar hebben de meiden de gorilla’s bezocht terwijl ik met de ouwelui lekker van het strand heb genoten. We zijn ook nog even bij de Congolese geweest (Gisenyi en Goma liggen tegen elkaar aan). Irene wilde graag de grens over, maar dat leek sommigen toch niet zo’n verstandig idee. Uiteindelijk heeft onze chauffeur wat staan babbelen met een immigratieofficial waarna we een rondleiding kregen door niemandsland tot aan de Congolese grenspost. Een gekrioel van mensen die hun handelswaar van het ene land naar het andere brengen en omgekeerd. Veel rolstoelers ook. Die hebben hier allemaal een extra ‘laadvloer’ waar je uitstekend dingen op kunt vervoeren. De duwer en de gerolstoelde delen de winst. Iedereen blij.
Irene kon het natuurlijk niet laten om even met twee voeten onder de Congolese slagboom door te gaan om zo toch even Congo op het lijstje van “landen waar ik ben geweest” te zetten. En ondertussen natuurlijk foto’s maken van alles en nog wat (wel de Rwandese kant op richten, die camera, anders komen er problemen). Een van de vulkanen in dat gebied rookte bijvoorbeeld, hetgeen ‘s avonds erg mooi tot uiting kwam door de rode gloed boven de krater.

Na Gisenyi terug naar Kigali om daar koninginnedag te vieren. Halverwege de rit kregen we bericht uit Kikkerland over de aanslag. Ik had m’n laptop mee (er moest ook nog wat gewerkt worden tussendoor), dus we konden meteen de beelden opzoeken. Nou ja, meteen… De GPRS-verbinding hier is erg traag, maar goed, iets is beter dan niets en hij werkt bijna altijd omdat de GSM masten hier op aggregaten werken.
Hoe dan ook, ‘s avonds bij aankomst op de ambassade kregen we direct een briefje in handen gestopt met de mededeling dat er geen feest was, alleen het officiele gedeelte tot 20:00 en dat er noch muziek zou zijn, noch alcohol… Daar ging Lotta’s 30ste verjaardagsfeest in rook op. en je mag blijkbaar niet eens meer even Apeldoorn bellen… Nou ja, zoals wel vaker hier moet je dan maar van de nood een deugd maken en dus hebben we in ons hotel, waar we een huisje voor ons alleen hadden, lekker ons eigen feestje gebouwd. Niks ten nadele van de Keunigin en de slachtoffers hoor, maar je zus wordt maar 1x dertig en de impact van dit soort gebeurtenissen neemt toch reciprook af met de afstand (physiek en in verwantschap) tot de gebeurtenis.

De volgende dag nog een dompertje: Dag van de Arbeid (ja, ook hier) en dus de enige grote supermarkt in het land dicht. En wel claimen dat je 24 uur per dag, 7 dagen per week open bent. behalve als ik er heen wil dan, want de vorige keer dat ik er in wilde slaan voor ik weer naar de rimboe van Butare vertrok was het balansdag en waren ze ook dicht. C’est la vie ici.

Daarna volgde een lang weekend in Bujumbura, de hoofdstad van Burundi (jaja, op vrijdag was zowaar mijn paspoort eindelijk weer terug in Butare. Met visum. Multiple entry zelfs, dus ik was helemaal gelukkig!). Buja stond op de lijst omdat we ook daar ooit een jaar of twee hebben gewoond. Op zoek naar onze oude huizen, maar dat viel ietwat tegen. De straten wel gevonden, maar met al die hoge muren zie je de huizen bijna niet meer. En het is wel even 29 jaar geleden! Maar goed, het was prima weer (bloedheet vergeleken met Butare) dus daar lag het niet aan. En het was gezellig :-).

Na Burundi een tijdje rust in Butare. Voor de family dan, want deze jongen moest gewoon weer werken :-). En eind vorige week naar “het Bos”, het regenwoud van Nyungwe. Dit keer niet naar de kampeerplek waar ik al eens heen was geweest, maar naar een lodge aan het andere eind, de kant van Cyangugu. Daar liggen de theeplantages tegen het bos aan. Een mooie overgang, die wel wat weg heeft van de soortgelijke overgang bij het Kakamega Forest in Kenya. De lodge is simpel maar doeltreffend. ‘s Avonds uitgerookt in het ‘tuinhutje’ met kampvuur, erg gezellig en erg goeg geslapen.
De volgende dag bestond uit een rit van een uur of vier naar Kibuye, langs de kust van het Kivumeer. Schitterende plaatjes (waarvan een hoop bewogen, want je stuitert wat of op de zandweg :-)). Kibuye, mij ook reeds bekend, kwam als een welverdiende oase. Weer kamers met uitzicht op het meer en zelfs, in de verte, de rode gloed van de actieve vulkaan bij Gisenyi. Inmiddels wisten we dat hij zeer waarschijnlijk binnenkort uit zal barsten. Mensen op de flanken zijn gewaarschuwd, maar het blijft afwachten. De seismologen weten pas of hun voorspellingen kloppen als het zover is. On vera.

Zondag zijn we over een secundaire weg via Nyanza naar Butare gereden. Wederom geen asfalt, maar net aangelegd en dus kwalitatief dik in orde. Een mooie route door de bergen met, eindelijk, even wat stukken zonder bananebomen zover het oog reikt. Ja, zelfs dennebomen hier :-).
Maandag rustdag voor de reizigers, die vervolgens dinsdag en woensdag hun laatste etape ingingen: Lac Muhazi en het wildpark Akagera. Vanavond zal ik horen hoe dat gegaan is tijdens ons afscheidsdiner. Morgen stappen ze weer in de glimmende vogel op weg naar het thuisland.

En dan? Dan is het nog maar een maand of twee voor ik zelf die kant op ga. Inmiddels zijn de fysicacolleges afgelopen. 19 mei hebben ze het examen. De mathematen krijgen nog wel wat colleges, maar die zijn wat informeler en kosten minder tijd qua voorbereiding. Ondertussen natuurlijk ook nog m’n werk op de researchcommissie. Dat stond de laatste weken op een wat lager pitje, maar is nu weer in volle gang.
Ik heb nog zoveel ideeen van dingen die ik wil doen voor ik weg ben dat ik de boel goed moet plannen. Zo heb ik hier Ubuntu Linux en het open source concept geintroduceerd tijdens mijn college’s. Sommigen hadden er al van gehoord, anderen nog niet, maar de welig tierende Windowsvirussen hier zorgen volgens mij voor extra aantrekklijkheid van dit Windows-alternatief. Ik heb mijn eigen aangepaste variant van de installatie CD gemaakt met extra pakketten voor wetenschappelijke doeleinden (Python (scipy, pylab, etc), Octave, LaTeX, etc.). Kost uren om alles te downloaden, maar daarna kan ik het hier op DVD verspreiden en is iedereen happy.
Verder wil ik proberen om het concept van de webenquete te introduceren in de RC. Hopelijk wordt het dan wat minder arbeidsintensief om de verschillende enquete’s te verwerken. Verder wil ik zelf nog meer over Python leren, mijn meegebrachte boeken lezen, genieten van de comfortabele stoelen op de veranda die ik van paps gekregen heb, in combinatie met de Belgische biertjes die m’n zussen hadden meegebracht. En over een week of vijf komt m’n meisje natuurlijk op bezoek. Dan gaat er weer gereisd worden. Inmiddels weet ik genoeg leuke dingen om te doen, lekkere dingen om te eten en rustige plekjes om uit te rusten.
We zullen zien! Zoals altijd ideeen genoeg, nu nog tijd vinden :-).

Tot snel!

Related Images:

© 2024 Lennart's weblog

Theme by Anders NorénUp ↑