Het is al weer bijna een maand geleden dat ik dit weblog ververst heb. Daar is maar een verklaring voor: M’n familie was op bezoek. Twee ouders, twee zusjes en de vriend van een van hen hebben hier de afgelopen weken het land onveilig gemaakt. Erg gezellig mag ik wel zeggen!
We zijn begonnen met een tripje van enkele dagen naar Gisenyi in het noordwesten, aan het Kivumeer. Daar hebben de meiden de gorilla’s bezocht terwijl ik met de ouwelui lekker van het strand heb genoten. We zijn ook nog even bij de Congolese geweest (Gisenyi en Goma liggen tegen elkaar aan). Irene wilde graag de grens over, maar dat leek sommigen toch niet zo’n verstandig idee. Uiteindelijk heeft onze chauffeur wat staan babbelen met een immigratieofficial waarna we een rondleiding kregen door niemandsland tot aan de Congolese grenspost. Een gekrioel van mensen die hun handelswaar van het ene land naar het andere brengen en omgekeerd. Veel rolstoelers ook. Die hebben hier allemaal een extra ‘laadvloer’ waar je uitstekend dingen op kunt vervoeren. De duwer en de gerolstoelde delen de winst. Iedereen blij.
Irene kon het natuurlijk niet laten om even met twee voeten onder de Congolese slagboom door te gaan om zo toch even Congo op het lijstje van “landen waar ik ben geweest” te zetten. En ondertussen natuurlijk foto’s maken van alles en nog wat (wel de Rwandese kant op richten, die camera, anders komen er problemen). Een van de vulkanen in dat gebied rookte bijvoorbeeld, hetgeen ‘s avonds erg mooi tot uiting kwam door de rode gloed boven de krater.
Na Gisenyi terug naar Kigali om daar koninginnedag te vieren. Halverwege de rit kregen we bericht uit Kikkerland over de aanslag. Ik had m’n laptop mee (er moest ook nog wat gewerkt worden tussendoor), dus we konden meteen de beelden opzoeken. Nou ja, meteen… De GPRS-verbinding hier is erg traag, maar goed, iets is beter dan niets en hij werkt bijna altijd omdat de GSM masten hier op aggregaten werken.
Hoe dan ook, ‘s avonds bij aankomst op de ambassade kregen we direct een briefje in handen gestopt met de mededeling dat er geen feest was, alleen het officiele gedeelte tot 20:00 en dat er noch muziek zou zijn, noch alcohol… Daar ging Lotta’s 30ste verjaardagsfeest in rook op. en je mag blijkbaar niet eens meer even Apeldoorn bellen… Nou ja, zoals wel vaker hier moet je dan maar van de nood een deugd maken en dus hebben we in ons hotel, waar we een huisje voor ons alleen hadden, lekker ons eigen feestje gebouwd. Niks ten nadele van de Keunigin en de slachtoffers hoor, maar je zus wordt maar 1x dertig en de impact van dit soort gebeurtenissen neemt toch reciprook af met de afstand (physiek en in verwantschap) tot de gebeurtenis.
De volgende dag nog een dompertje: Dag van de Arbeid (ja, ook hier) en dus de enige grote supermarkt in het land dicht. En wel claimen dat je 24 uur per dag, 7 dagen per week open bent. behalve als ik er heen wil dan, want de vorige keer dat ik er in wilde slaan voor ik weer naar de rimboe van Butare vertrok was het balansdag en waren ze ook dicht. C’est la vie ici.
Daarna volgde een lang weekend in Bujumbura, de hoofdstad van Burundi (jaja, op vrijdag was zowaar mijn paspoort eindelijk weer terug in Butare. Met visum. Multiple entry zelfs, dus ik was helemaal gelukkig!). Buja stond op de lijst omdat we ook daar ooit een jaar of twee hebben gewoond. Op zoek naar onze oude huizen, maar dat viel ietwat tegen. De straten wel gevonden, maar met al die hoge muren zie je de huizen bijna niet meer. En het is wel even 29 jaar geleden! Maar goed, het was prima weer (bloedheet vergeleken met Butare) dus daar lag het niet aan. En het was gezellig :-).
Na Burundi een tijdje rust in Butare. Voor de family dan, want deze jongen moest gewoon weer werken :-). En eind vorige week naar “het Bos”, het regenwoud van Nyungwe. Dit keer niet naar de kampeerplek waar ik al eens heen was geweest, maar naar een lodge aan het andere eind, de kant van Cyangugu. Daar liggen de theeplantages tegen het bos aan. Een mooie overgang, die wel wat weg heeft van de soortgelijke overgang bij het Kakamega Forest in Kenya. De lodge is simpel maar doeltreffend. ‘s Avonds uitgerookt in het ‘tuinhutje’ met kampvuur, erg gezellig en erg goeg geslapen.
De volgende dag bestond uit een rit van een uur of vier naar Kibuye, langs de kust van het Kivumeer. Schitterende plaatjes (waarvan een hoop bewogen, want je stuitert wat of op de zandweg :-)). Kibuye, mij ook reeds bekend, kwam als een welverdiende oase. Weer kamers met uitzicht op het meer en zelfs, in de verte, de rode gloed van de actieve vulkaan bij Gisenyi. Inmiddels wisten we dat hij zeer waarschijnlijk binnenkort uit zal barsten. Mensen op de flanken zijn gewaarschuwd, maar het blijft afwachten. De seismologen weten pas of hun voorspellingen kloppen als het zover is. On vera.
Zondag zijn we over een secundaire weg via Nyanza naar Butare gereden. Wederom geen asfalt, maar net aangelegd en dus kwalitatief dik in orde. Een mooie route door de bergen met, eindelijk, even wat stukken zonder bananebomen zover het oog reikt. Ja, zelfs dennebomen hier :-).
Maandag rustdag voor de reizigers, die vervolgens dinsdag en woensdag hun laatste etape ingingen: Lac Muhazi en het wildpark Akagera. Vanavond zal ik horen hoe dat gegaan is tijdens ons afscheidsdiner. Morgen stappen ze weer in de glimmende vogel op weg naar het thuisland.
En dan? Dan is het nog maar een maand of twee voor ik zelf die kant op ga. Inmiddels zijn de fysicacolleges afgelopen. 19 mei hebben ze het examen. De mathematen krijgen nog wel wat colleges, maar die zijn wat informeler en kosten minder tijd qua voorbereiding. Ondertussen natuurlijk ook nog m’n werk op de researchcommissie. Dat stond de laatste weken op een wat lager pitje, maar is nu weer in volle gang.
Ik heb nog zoveel ideeen van dingen die ik wil doen voor ik weg ben dat ik de boel goed moet plannen. Zo heb ik hier Ubuntu Linux en het open source concept geintroduceerd tijdens mijn college’s. Sommigen hadden er al van gehoord, anderen nog niet, maar de welig tierende Windowsvirussen hier zorgen volgens mij voor extra aantrekklijkheid van dit Windows-alternatief. Ik heb mijn eigen aangepaste variant van de installatie CD gemaakt met extra pakketten voor wetenschappelijke doeleinden (Python (scipy, pylab, etc), Octave, LaTeX, etc.). Kost uren om alles te downloaden, maar daarna kan ik het hier op DVD verspreiden en is iedereen happy.
Verder wil ik proberen om het concept van de webenquete te introduceren in de RC. Hopelijk wordt het dan wat minder arbeidsintensief om de verschillende enquete’s te verwerken. Verder wil ik zelf nog meer over Python leren, mijn meegebrachte boeken lezen, genieten van de comfortabele stoelen op de veranda die ik van paps gekregen heb, in combinatie met de Belgische biertjes die m’n zussen hadden meegebracht. En over een week of vijf komt m’n meisje natuurlijk op bezoek. Dan gaat er weer gereisd worden. Inmiddels weet ik genoeg leuke dingen om te doen, lekkere dingen om te eten en rustige plekjes om uit te rusten.
We zullen zien! Zoals altijd ideeen genoeg, nu nog tijd vinden :-).
Tot snel!