Raymond was de nieuwste inwoner van “Chez Mzungu”. Hij kwam woensdagmiddag aan onder de hoede van Israel. Eerst was ‘ie wat versuft, maar al snel ging het beter met ‘m. Een boterham en wat drinken later was ‘ie weer aanspreekbaar. Israel en ik hebben toen maar snel een slaapplaats voor ‘m in elkaar geflansd. Het was maar voor één nachtje, gelukkig, want de volgende ochtend om 4:50 stond Raymond de buurt al bij elkaar te schreeuwen. En dat hield eigenlijk niet meer op. Donderdagmiddag is ‘ie heengegaan, en dat hebben we ‘s avonds met vrienden gevierd (daar ging m’n laatste Belgische bier)!
In de tijd dat Claudio de Zwitser nog hier woonde hadden we al eens het plan opgevat om zelf een kip te slachten, want kippenvlees is hier niet zomaar voorradig in de supermarkt. Maar goed, gebrek aan tijd, gebrek aan kennis (geen van ons had eerder een kip geslacht en zelfs Israel niet) leidden tot uitstel. Toen de Karssentjes op visite waren kwam het plan nogmaals boven tafel, maar ook toen hadden we er geen tijd voor.
En nu, een maand later blijken zowel de Texaan als de Pakistaan eerder kippen (en meer) geslacht te hebben, dus was het plan snel gemaakt. Donderdagavond zou er Pakistaanse kip gekookt worden. Dus Israel en de Pakistaan woensdag naar de markt voor een kip. ‘t Werd een behoorlijk grote haan. Toen Israel thuiskwam hebben we achter het huis een provisorisch hok gemaakt met wat oud spaanplaat. Schoteltje water erin, stukjes brood en klaar was ‘ie. Op weg naar de uni na de lunch vertelde ik de Koreaan over de plannen. Hij vond het een goed idee. Maar, de haan moest Liesje Raymond heten, naar z’n baas. Kon ‘ie mooi z’n frustraties uiten. Zo gezegd, zo gedaan.
Donderdagochtend was de haan zeker niet suf meer. Om 4:50 werd ik de eerste keer wakker van z’n gekraai en dat is eigenlijk zo doorgegaan tot de beide slagers ‘m om 15:30 omlegden. Best een ervaring, zo’n beest slachten. En de twee heren waren ook weer niet zo ervaren, ‘t was voor beiden al weer even geleden, maar gelukkig was onze nieuwe tuinman/nachtwaker/portier er bij. Hij had het duidelijk vaker gedaan, en zo werd het een groepsgebeuren van heb ik jou daar. Alle bewoners van “Chez Mzungu” waren aanwezig, inclusief de Koreaan natuurlijk.
‘s Avonds met wat vrienden lekker Pakistaanse kip met rijst gegeten. De haan was wat taai, maar dat mocht de pret niet drukken. Kortom, ook als deze kok weg is, zal “Chez Mzungu” nog wel even doordraaien. Slechts de menukaart zal wat veranderen.
Hey broertje,
Leuk om dat eens mee te maken! Na het geluid heb je nu ook de beelden erbij 🙂
Veel plezier met je vriendinnetje en tot snellos!
Liefs,
Zusje